مدح و ولادت امام حسن عسکری علیهالسلام
امشب که کار و بار گدایان گرفته است بوی بهـشـت عـالـم امکان گرفته است حاجات ما روا شده بـاران گرفته است عالم تمام، ذکر حسن جان گرفته است شکر خدا که روزی من لطف مادری است امشب حسن حسن حسنم جور دیگری است شادند عرش و فرش به شادی اهل بیت غوغای دیگری است به وادی اهل بیت روح الامین شده است منادی اهل بیت واکـرد چـشـم، نـائب هـادی اهـل بـیت امشب چه عاشـقـانه عـطا میکـند خدا حاجـات را نـگـفـتـه روا میکـنـد خـدا هـم نور چـشـم مـادر عـالم تویی حسن هم جـانـشـین حـیـدر عـالم تـویی حسن پشت و پناه و سرور عـالم تویی حسن ابن الـرضای آخـر عـالـم تـویی حـسن جان و دل نـقـی و جـواد و رضا تویی چشم و چـراغ و آبـروی سـامـرا تویی نازد به خود خدا که تویی از مظاهرش کعـبه گرفته غـم که نبـودی تو زائرش قرآن نموده فـخـر که هستی مفـسـرش ایران بها گرفت، تو گـشتی مسافرش۱ بـالا نــوشــتـهانـد عَـلَـم عــزت تــو را هر جا رسـیـده پـات شده سُرِّ مَن رَأیٰ یوسف تو و زمین و سماوات مشـتری از هر چه گـفـتهاند و نوشـتـند بهـتـری دارد امـامتت به جهـان لطـف دیگـری کار تو هست مهـدی مـوعـود پـروری ایـل و تــبـار مـن بـه فــدای مــقـام تـو مـنـجـی عـالـم اسـت مــریـد مـرام تـو آقا اجـازه! خـاک درت میشـویـم مـا؟ پروانـههـای دور سـرت میشـویم ما؟ مشـمـول نـدبـه سـحـرت میشـویم ما؟ یعـنـی فـدایـی پـسـرت مـیشـویـم مـا؟ قـربان یک نـگـاه تو جـان و جـوانیام من را بغـل بگـیر که صاحب زمانیام مات از هـنر نمایی تو مانده این زمین بعد از هـزار سال تویی محـشر آفرین لب تـر کن ای امـیـر، بیـایـند مؤمـنـین پـای پـیـاده، کـربـبـلا، روز اربـعـیـن2 آنـانکـه زیـر سـایـۀ تـو بـا خـدا شـدنـد دیـوانـه مســیـر نـجـف، کـربـلا شـدنـد |